Skrælingjagrátur

Sýn Jónasar á Alþingi 19. aldar og sagan endurtekur sig. Sorglegt en satt: 

Naha, haha!

Báglega tókst með alþing enn,

naha, naha, naha!

það eru tómir dauðir menn.

Naha, naha, nah!

 

það sést ekki á þeim hams né hold,

naha, naha, naha!

og vitin eru svo full af mold.

Naha, naha, nah!

 

Og erkkert þinghús eiga þeir,

naha, naha, naha!

og sitja á hrosshaus tveir og tveir,

Naha, naha, nah!

 

þeir hafa hvorku kokk né pott,

naha, naha, naha!

og smakka hvorki þurrt né vott.

Naha, naha, nah!

 

Og hvergi fá þeir kaffibaun,

naha, naha, naha!

og eru svangir og blása í kaun.

Naha, naha, nah!

 

Og bragða hvorki brauð né salt,

naha, naha, naha!

og þegja allir og er svo kalt.

Naha, naha, nah!

 

þeir deyja aftur úr kulda og króm,

naha, naha, naha!

Og hotlið er grátt og kvölin söm.

Naha, naha, nah! 

 

Jónas Hallgrímsson